سردم

سردم، جایگاه مرشد است یعنی محل دم سر دادن

و گفتن کلام آوازین که همان مقر فرماندهی جنگ محسوب می شود.

کنار یا زیر سردم نشستن، خاص پهلوانان و پیشکسوتان است.

مرشد هنگام جلوس بر سردم باید پاک شرعی و با وضو باشد.

هنگام نشستن بر سردم، بزرگتر حاضر، جمع را به ذکر صلوات

دعوت می کند.

مرشد با رخصت یابی از بزرگان و ذکر

بسم الله الرحمنالرحیم، سردم را بوسیده

و بر آن قرار می گیرد.

سپس ضرب را بغل گرفته و با بوسیدن ابزار خود به انجام

وظیفه می پردازد.

زنگ، یکی از وسایل مرشدی روی سردم و همان شیپور

خبردهی جنگ است.

مرشد برای خبر کردن ورزشکاران داخل گود جهت تغییر ریتم

و تعویض حرکت ورزشی یا آگاهی دادن حاضرین جهت ورود

برخی شخصیت های خاص، پهلوانان و بعضی پیشکسوتان

به زورخانه یا انجام حرکات ورزشی توسط افراد مذکور از زنگ

استفاده می کند.

پهلوانان و شاطرانی که در قدیم در فنّ خود به مرحله استادی

می رسیدند،

علاوه بر بستن بازوبند، زنگ شاطری نیز

به خود می آویختند.

زمانی که صاحب زنگ در نبردی شکست می خورد

یا شخصی از منصب خود فرو می افتاد

و اختیارات و درجاتش سلب می گردید

به اصطلاح می گفتند زنگش کر شده است.